Column: Knallen

Op de voorlaatste dag van het jaar staat op de Nijkerkse scheurkalender een verwijzing naar alweer een evenement dat helaas niet door kan gaan: het carbidschieten in ‘t Veen. Het kan ermee te maken hebben dat ik niet meer zoveel tijd aan sociale media besteed, maar in mijn beleving lijkt Nijkerk er redelijk gelaten onder. Het vuurwerkverbod.

Waar carbid overigens niet onder valt, maar zo groots als ze het in Nijkerkerveen altijd aanpakken is het een evenement met heel veel bezoekers en dat kan nu even niet. Ik zeg het er maar even bij, dat carbid niet onder vuurwerk valt, want nadat ik twee ChristenUnie-kopmannen door elkaar haalde in mijn vorige column kan ik me geen vergissingen meer veroorloven natuurlijk. Afijn, ik had het over het vuurwerkverbod en de ogenschijnlijke gelatenheid van de Nijkerkers daaronder. Nu het einde van het jaar echt dichtbij komt, nemen de (harde) knallen wel wat toe, maar ik heb toch de indruk dat de overlast dit jaar tot nu toe veel minder is dan anders. En dan woon ik nog wel in de wijk Paasbos. Met veel plezier, maar soms denk je op basis van andermans beeldvorming bijna dat onze straten zachtjes aan in een krachtwijk of prachtwijk - of hoe noemde Ella Vogelaar ze ook alweer? - veranderen. Is niet zo. Is dat ook gelijk uit de wereld.

Terug naar het vuurwerk en hoe we dat verbod in onze gemeente lijken te ontvangen. Als er geen vuurwerk te koop is, kun je er natuurlijk ook geen overlast mee veroorzaken. Misschien is dat de logische verklaring, maar de hardste knallen zijn er normaal gesproken rond deze tijd al veelvuldig, ruim vóór de legale verkoop start. Boefjes hebben kennelijk zo hun adresjes en je maakt mij niet wijs dat die er in coronatijd helemaal niet meer zijn.

Dus hoe zit het dan? Willen we ons kruit niet te vroeg verschieten en sparen we alles op voor een nieuwe oerknal in de nacht van het oude naar het nieuwe jaar? Of accepteren we gedwee wat ons is opgelegd, verwachtingsvol uitkijkend naar een beter 2021, waarin straks voorzichtig weer steeds meer kan en mag? Ik hoop het laatste. Laat hooguit de (kinder)champagnekurken knallen en proost op een geweldig nieuw jaar, met minder corona, minder regels en meer ontmoeten, meer uitstapjes, meer knuffelen, meer evenementen en meer plezier!

Nelleke den Besten