Afbeelding
BDUmedia

Column: Mond vol tanden

7 oktober 2020 om 14:00 Column

Tegen beter weten in schreef ik twee weken geleden een column over (het gebrek aan) initiatieven voor evenementen in Nijkerk na de versoepelingen van coronarichtlijnen deze zomer. Waarom gaan zoveel vertrouwde evenementen niet door en zijn we niet op zoek naar manieren waarop het wél kan? Dat was zo’n beetje de strekking. De krant was nog niet op de mat gevallen toen al duidelijk werd dat het momentum voor al te veel georganiseer toen allang voorbij was. Ik had op het moment van schrijven de geruchten nog niet gehoord over particuliere masters of ceremony in één van de kernen van onze gemeente, die het met het toen nog geldende maximale aantal te ontvangen gasten van 6 volwassenen niet zo nauw namen. Met alle gevolgen van dien.

En nu wordt ons land dus weer geregeerd door corona en moeten we weer vrezen voor allerlei leuke dingen die misschien niet door kunnen gaan, voor zover er nog sprake was van een (gevulde) evenementenkalender. Zo kon afgelopen zaterdag één van de leuke hardloopfeesten – de Halve van Nijkerk – opnieuw niet doorgaan. Geen halve marathon op 18 april en ook geen alternatieve najaarseditie op 3 oktober. De organisatie durfde het aan, maar de vergunning werd onder de huidige omstandigheden niet verleend. Of de goedheiligman nu nog zijn alternatieve intocht in Nijkerk kan maken wordt een spannende vraag, lijkt mij. Tenslotte behoort de man tot een kwetsbare doelgroep en bovendien komt hij aanvaren vanuit een land waar het al langer niet zo lekker gaat met het onder controle houden van dat vermaledijde virus. Konden we het Sinterklaasverhaal maar zo herschrijven dat de pieten corona mee zouden nemen in de zak. Weg ermee.

Ik kan er veel woorden aan vuil maken, maar er zit niets anders op dan maar weer braaf terug te gaan in het gareel met z’n allen. In de hoop dat het tij nog te keren is en we niet de hele winter binnen zitten. Want thuis is het hartstikke gezellig, vooral als je er ook af en toe weg mag. Twee weken geleden had ik nog een iets te grote mond, noem het wishful thinking, nu sta ik met die grote mond vol tanden en houd ik mijn hart vast voor de komende periode. Voorlopig maar weer even alleen dromen van grootse evenementen, waarvan de uitvoering nog toekomstmuziek is.

Of maakt deze tweede golf toch weer nieuwe creativiteit los en vinden we dé belevenis van de eeuw op afstand?!

Nelleke den Besten

advertentie
advertentie