Afbeelding
BDUmedia

Column: Schoolpleinen

9 september 2020 om 15:00 Column

Elke keer als ik een geërgerde blik zie op het gezicht van een voorbijganger, of soms zelfs lichte paniek, denk ik schuldbewust: sorry! De school van onze dochter ligt aan één van de drukste fietspaden van Nijkerk, met aan de andere kant van het fietspad nóg een school. Gelukkig gaan de beide scholen niet tegelijk uit, want dan zou de chaos vast nog groter zijn. In de 1,5-metersamenleving waar we momenteel mee dealen, mogen ouders namelijk het schoolplein niet op. Dus moeten zij zich een plekje verschaffen op het openbare terrein om de school heen. Op de strook langs het hek tussen schoolplein en voetbalkooi, tussen schoolplein en parkeerplaats of tussen schoolplein en fietspad. Voor de laatkomers die toch nog ergens willen staan in het zicht van hun kind, betekent dat meestal een plekje aan de andere kant van datzelfde, drukke fietspad. 

De gevolgen laten zich raden. Kinderen die uit enthousiasme zonder te kijken het fietspad oversteken om hun grootse verhalen aan papa, mama, oma of opa te vertellen. Beginnende fietsers die nu zonder begeleiding van een ouder het fietspad oprijden. Je zult er maar langskomen en er niets mee te maken hebben. Tot nu toe heb ik niet gezien dat het écht misging, maar erg veilig is de situatie niet. En daarom denk ik dus ‘sorry’ als ik zie hoe nietsvermoedende (brom)fietsers zich door die drukte heen manoeuvreren.

Ik heb enorme bewondering voor hoe veerkrachtig (basis)scholen het afgelopen half jaar zijn gebleken. Met veel enthousiasme, creativiteit en flexibiliteit overschakelen van volledig klassikaal naar op afstand gefaciliteerd thuisonderwijs, om daarna weer moeiteloos over te gaan naar een nieuw normaal. Met alle maatregelen die daarbij horen, waaronder die ene die voorschrijft dat ouders het schoolgebouw en plein niet mogen betreden. Nu valt die anderhalve meter ook binnen het schoolhek misschien nog wel te handhaven als je alle vierkante meters schoolplein benut, maar al die ouders moeten door dezelfde openingen in het hek naar binnen en dat levert interacties op die je in tijden van corona liever mijdt. Natuurlijk had ik het euvel van de verkeersveiligheid ook rechtstreeks bij het schoolbestuur aan kunnen kaarten in plaats van er gelijk over in de krant te schrijven (quilty as charged). Toch doe ik dat, vooral omdat ik me voor kan stellen dat dergelijke situaties zich bij meer scholen voordoen. En daarom werp ik de vraag op: dient het weren van ouders op schoolpleinen echt een doel, of is het middel erger dan de kwaal?

Nelleke den Besten

advertentie
advertentie