Column: 601 jaar stadsrechten, dat wordt feest!

Columns kunnen persoonlijk, politiek of anderszins kritisch zijn. Altijd hebben ze tot doel de lezer te emotioneren: te laten lachen, tot denken aan te zetten of boos te maken. Een column sluit vaak aan bij de actualiteit.............. Tot zover wikipedia. Die omschrijving klopt natuurlijk wel aardig. Vandaag een louter positieve column. Over het verjaardagsfeestje van Niekark. Een groot succes. Niet in de minste plaats vanwege het mooie weer. Dat was de toegift van boven, de weergoden die onze stad goed gezind zijn en na maanden van kou en narigheid net tijdens ons aller jubelweekeinde met een dosis zonnestralen strooiden. We hadden het kennelijk verdiend. Het feest begon eigenlijk al op donderdagavond toen FC Nijkerk voor meer dan 2000 toeschouwers in een historische wedstrijd aantrad tegen FC Utrecht. Strak georganiseerd en uitermate gezellig. Met een bijdrage van de gezamenlijke businessclubs van liefst 4000 euro voor het goede doel: Spieren voor Spieren.

Op vrijdag begon het feest op drie locaties in de stad en het was al meteen duidelijk dat de gekozen opzet de juiste was. Op het Plein, het Stadhuisplein en het Stadspark was voor ieder wat wils, van cultuur tot muziek. Jong en oud kwamen aan hun trekken door het gevarieerde programma. Daar was duidelijk over nagedacht door de organisatie. Op zaterdag idem dito met een sterretje. Wederom mooi weer en een drukte van belang. 's Avonds was duidelijk dat een groot deel van de Niekarkse bevolking de weg naar het centrum had weten te vinden. Rond de haven was het een drukte van belang. Een prachtig evenementen-terrein is geboren. Daar kunnen we wel vaker een feestje houden, lijkt mij. De presentatie van het Niekarkse volkslied door de Niekarkse band Ritn Ditn was ook een succes. Een refrein dat zo snel door het publiek wordt omarmd en meegezongen moet wel tot de verbeelding spreken: 'Als ik een end bin vort eweest, trug weer op de snelweg rie dan word ik blie als ik die witte toren zie'. De genialiteit van de tekst zit 'm in de simpelheid en herkenbaarheid. Niekarkers zijn nou eenmaal blij als ze de Toren (weer) zien. Ook de band Kiezel had Niekark in haar repertoire opgenomen:

'Bij ons in de stad - kun je lachen en huilen, bij ons in de stad - is het feest op het plein, bij ons in de stad - wordt gedanst bij de toren, bij ons in de stad - zijn we groot in het klein.'

Zelfs het aloude Daar bij de molen was, zo hoorde ik, door een koor omgedoopt tot 'Daar bij die Toren.....'.

Zo'n feestje vraagt om meer. Eens in de 50 of 600 jaar? Nee, volgend jaar weer. Want dan heeft Niekark liefst 601 jaar stadsrechten. Dat moet gevierd worden. De gemeenteraad hoeft niet wederom het bedrag van dit jaar beschikbaar te stellen, de helft is ook genoeg: 200.000 euro dacht ik aan. De bij alle activiteiten aanwezige en terecht trotse burgemeester Gerard Renkema toonde zich niet alleen bijzonder content met de gang van zaken, je zag hem ook telkens denken: 'Jongens, dit schreeuwt om een structurele aanpak, een jaarlijks Niekarks Teambuildings Feest moet er komen.' Dan laten we de (overigens geweldige) laser-show achterwege maar verder kunnen we de opzet van dit jaar moeiteloos kopiëren. Misschien wat meer aansprekende artiesten: Bono, Demis Roussos, John Fogerty, André Rieu, Anouk, Golden Earring, Ali B., en natuurlijk Ritn Ditn en Kiezel in het hoofdprogramma......

601 jaar stadsrechten. Welke stad beleeft dat en welke stad laat dat zomaar aan zich voorbij gaan? Nee......dat wordt volgend (verkiezings)jaar weer volop feest in Niekark.

Schijt aan de kadernota!

Cactus