Column Cactus: De luizen in de pels van...

Afgelopen zaterdag schreef Prof. Dr. Bob Smalhout in De Telegraaf zijn 1000e column. De redactie van de krant was er niet eens van op de hoogte maar de professor had zelf alles minutieus bijgehouden. Dat is bij mij niet het geval. Vanaf 1997 (het kan ook best 1996 zijn) schrijf ik columns in deze krant maar hoeveel dat er tot nu toe zijn geweest? Meer dan 500, dat zeker. Tijd voor een 'verzameld werk'?

De vraag is mij wel vaak gesteld. Uitgevers kunnen zich melden. Moet ik wel weer even op zoek in mijn archief. Maar het is toch het proberen waard.

De columns van Smalhout kan ik over het algemeen zeer waarderen. Hij signaleert wekelijks de idioterie die onze maatschappij verlamt, ontwricht en ten gronde helpt. Politici die absoluut niet weten waar zij het over hebben, de cultuur om elkaar in 'hogere kringen' de hand boven het hoofd te houden en het balletje toe te spelen, graaiers die vrij spel hebben in ons land, banken die ondanks wanbeleid de macht in handen houden, lankmoedig optreden van de overheid tegen de invasie van onaangepaste en criminele allochtonen, gesjoemel met onze gelden in de (ziekenhuis)zorg, a-sociaal gedrag van specialisten en zorgverzekeraars, ouderen die verpieteren in uitgeknepen verzorgingshuizen, en..........moet ik nog even doorgaan. De Fyra die ons een miljard gaat kosten, de EU waar landen die het zo nauw niet nemen met de begrotingsdiscipline altijd op miljarden-steun van Nederland mogen rekenen en........

Smalhout loopt vooral te hoop tegen managers in het bedrijfsleven en de zorg. Managers die de kunst verstaan een geolied bedrijf of een zorg-instelling met gemotiveerde mensen binnen de kortste keren naar de bliksem te helpen en daarbij hun handen vooral in onschuld te wassen en het naar anderen wijzen tot kunst hebben verheven. Die niet het vermogen kennen normaal met mensen om te gaan. Ja, Smalhout is hard in zijn oordeel maar heeft honderd procent gelijk. We zijn gek geworden in dit land, totaal van 'het padje' en rijden met grote snelheid het ravijn tegemoet. De Smalhout's van deze wereld zijn roependen in de woestijn. Toch blijven de columnisten schrijven en signaleren. Waar de professor dat doet in de grootste ochtendkrant van ons land, doe ik dat op bescheiden wijze in de Stad Nijkerk. Een stad waar altijd wat gebeurt. Nou ja....?!

Ook Niekark heeft een 'regering', managers, zorginstellingen en wat dies meer zij. En ook Niekark maakt deel uit van de ellende die Smalhout wekelijks zo treffend verwoordt door alleen maar zijn ogen en oren de kost te geven. Maar wat doen landelijke politici met de wijze raad van Smalhout?

De vraag is ook, wat doet de lokale politiek met soortgelijke signalen?

Voorbeeld. Als de inwoners van Niekark het al jaren hebben over de terreur en het arrogante optreden van parkeerwachters in onze stad, wat doen we daar als politiek aan? Parkeerwachters die hun evenementen uitzoeken en vervolgens in het weekend gaan jagen op bonnen, om toch maar vooral hun quotum te halen, hun eigen salaris en dienstauto terug te verdienen. Is dat waar we hier in Niekark goed in willen zijn? Is dat wat hier prioriteit heeft? Afgelopen weekend was het weer zo ver. Ik daag de burgemeester uit maar eens na te vragen waar de heren hun 'dappere' bonnen dit weekend uitschreven en of ze toevallig ook nog een snelheidsduivel te grazen hebben genomen of een Niekarkse manager met een loslopende of op de stoep poepende hond hebben bekeurd.

Cactus