‘Fotoshoppen is niets voor mij’

2 juli 2008 om 00:00 Nieuws

Na drie jaar met zijn gezin op Curacao te hebben gewoond en gewerkt, een periode in zijn leven waar Hans Kerchman overigens met veel plezier op terugkijkt, is hij elf jaar geleden min of meer toevallig in Hoevelaken terecht gekomen. Het was in die tijd niet gemakkelijk een huis te vinden in Nederland, maar met hulp van kennissen lukte dat uiteindelijk wel.

Fotograaf Hans Kerchman wil ‘prof’ worden HOEVELAKEN - ,,Leuk die oproep om mee te doen aan de Kunstroute Hoevelaken. Maar, ik een kunstenaar? Zijn mijn foto’s wel mooi genoeg? Ik had eigenlijk net dat perfecte zetje nodig voor mijn ontwikkeling als fotograaf en om mijzelf meer ruimte te geven”, zegt de Hoevelaker Hans Kerchman. De landschaps- en macrofoto’s zijn inderdaad mooi genoeg om aan den volke te tonen in het weekeinde van 27 en 28 september.

door Anneke Martini

Fotozaak

Hij werkt als consultant en in zijn vrije tijd is hij een verwoed fotograaf. In die zin valt de appel niet ver van de boom; zijn vader had een fotozaak in Amsterdam.

Rond zijn dertiende, veertiende jaar bleek dat ook Hans het fotograferen in de genen heeft. ,,Ik zie mijzelf echter nog steeds als een amateurfotograaf. Vroeger heb ik wel een eigen donkere kamer gehad en heb volgens de oude methode foto’s vergroot. Een jaar of drie geleden heeft de digitale fotografie echter een enorme vlucht genomen en heb ik me daar op toegelegd. Sinds kort ben ik lid van de Fotokring Eemland te Amersfoort. Dat werkt inspirerend want er wordt natuurlijk veel over fotografie gepraat.’’

,,Ik fotografeer vooral landschappen en heb iets met mooie luchten. Ook dat zit in de genen. Vooral als het halfbewolkt is met die verschillende nuances. Lucht- en lijnenspel, de symmetrie van een bomenrij in combinatie met een mooie lucht. Ik druk op een knopje en heb iets moois, terwijl een beeldhouwer maanden aan één beeld werkt. Het mooie van fotograferen is het op een geheel eigen manier iets vastleggen door op een bepaalde manier tegen het onderwerp aan te kijken. Ik heb nog nooit foto’s gepresenteerd in bredere kring en dat zetje krijg ik nu.”

Macro’s

Hans Kerchman vervolgt: ,,Ik maak ook macro’s met een eenvoudige compactcamera. Tot op 1 centimeter kun je foto’s maken zonder hulpmiddel. Door de onderkant van een paddenstoel bijvoorbeeld word je vaak totaal verrast als je die op een scherm terug ziet. Door foto’s te maken vanuit een ander gezichtspunt ziet de wereld er opeens heel anders uit. Je hebt spannende invalshoeken.’’

,,Tijdens de lange dagen in de zomerperiode -zo rond half negen en negen uur ’s avonds, vlak voordat de zon ondergaat- ben ik graag in de Arkemheense polder. Ook maak ik wel eens een enkele keer dierenfoto’s bij een opgaande zon in de nevel. Ik let vaak op de weersverwachting en kies dan voor mooie luchten in de polder, weerspiegelend in het water van de sloten en het gemaal figurerend in het landschap.’’

Zoomlens

Hans Kerchman speelt met de zoomlens om te kijken wat de mooiste uitsnede is. Vooral nu met de digitale camera kan hij spelen met de belichting en dingen uitproberen. Niet goed, dan weg ermee. ,,Een foto moet voor 80 tot 90% helemaal klaar zijn en fotoshoppen is niets voor mij. Soms poets ik wel eens stiekem iets weg. Het moet functioneel zijn, niet kunstmatig.’’

Kerchman: ,,Het liefste ben ik fotograaf als professie. Nu is het zoeken naar een balans, de rust nemen om een deel te worden van het landschap om de meest bijzondere foto’s te maken. Het mooie van fotograaf zijn, is het op een geheel eigen manier aankijken tegen de natuur om je heen.’’