‘Bouwman’ wordt ‘Bast’
28 mei 2008 om 00:00 NieuwsBertus had het vak van fietsenmaker geleerd bij een neef, die een fietsenzaak had. ,,Als schooljongen hielp ik al mee. Zo heb ik het vak geleerd.” Janneke vertelt hoe zij in Driedorp terecht kwamen. ,,We kerkten vanuit Voorthuizen in Nijkerk. Dan kwamen we hier altijd langs. Toen zagen we dat het leeg stond. Bertus vader heeft toen alles uitgezocht en zo zijn we hier terecht gekomen.”Bertus: ,,Mijn vader vroeg of dit iets voor ons was. Hij kende als boer een Driedorper die voor kunstmatige inseminatie van zijn koeien zorgde, Helmus van de Langemheen. Die gaf alle informatie over de leegstaande fietsenzaak. De vorige fietsenmaker, Aart Kleijer, die 40 jaar fietsen repareerde in Driedorp, was kort daarvoor overleden. Door de hulp van mijn vader zijn we hier terechtgekomen.” Voordat er een fietsenmaker in het pand trok was er een kapper gevestigd, die het huis in 1928 bouwde. De eerste steen, die onder de brievenbus aan de voorgevel schuilgaat, is in 1928 gelegd door de toen tweejarige Jannetje Duits. Het schijnt dat er een kapper of een kruidenier in het pand was gevestigd. ,,Dat is allemaal ver voor mijn tijd,”vertelt Gert Bast. ,,Maar ik ben wel nieuwsgierig. Ik ga dat toch eens aan tante Chrisje vragen.” Tante Chrisje is mevrouw Chrisje van Norden, een begrip in Driedorp, 96 jaar inmiddels, maar geheel op de hoogte van alle ontwikkelingen van de laatste eeuw in het dorp. Ze leeft nog steeds mee met het wel en wee en was heel blij dat Bertus Bouwman de zaak had verkocht aan een Driedorper.
door Henk Brinkman
Terug naar Driedorp
Gert Bast is op honderd meter afstand van zijn nieuwe zaak geboren en heeft daar zijn jeugd doorgebracht. ,,Het trok me ontzettend om weer op Driedorp te komen wonen.” Zijn vriendin Sandra de Bruijn heeft evenals haar voorgangster Janneke Bouwman haar wortels ver van Driedorp liggen. ,,Ik ben afkomstig uit Nieuw Lekkerland onder de rook van Rotterdam.” Gert Bast raakt al bekend onder de Driedorpers. Dirk Dekker, voorzitter Boerenmaandagcomité, komt even tanken en roept bij deur: ,,Schrijf je het even op, Bast.”
Gert Bast ziet een paar dromen verwezenlijkt. ,,Ik wilde graag buitenaf wonen. Ook wilde ik graag zelfstandige worden en ik wil graag iets met mijn handen doen. Gewoon vieze handen maken. Dat kwam nu allemaal bij elkaar. Het wonen op Driedorp was een extra cadeau. De slagroom op de taart.” Het is voor hem een compleet nieuwe start. De eerste vrouw van Gert Bast is al jong in 2002 overleden. ,,Ik wil wel verder met mijn leven. Dit is ons begin samen.”
Gert en Sandra hebben er veel zin in. En Bertus en Janneke zijn blij dat ze de zaak hebben kunnen verkopen aan een Driedorper. Bertus Bouwman: ,,We hebben scherp onderhandeld over de prijs, maar toen het eenmaal rond was hebben we de overdracht heel goed samen kunnen regelen.” Bertus blijft de komende tijd nog een vertrouwd gezicht bij de pomp. Hij blijft nog enige tijd helpen.
Gert en Sandra zijn voorlopig niet van plan veel te veranderen. ,,Misschien gaan we klompen verkopen. Mijn opa was klompenmaker. Iedere klompenmaker heeft een eigen merkteken voor zijn klompen. Dat wil ik dan gaan gebruiken.” Sandra: ,,Voorlopig genieten we er samen van dat we dit gaan doen. We lopen ‘s avonds een rondje over het terrein en dan zijn we blij. Dat het hard werken wordt, beseffen we heel goed, maar we zijn wel zelfstandig en vrij.”
Bertus Bouwman wijst hen erop dat een ondernemer wel vrij is, maar geen vrije tijd heeft.
