Column Randverschijnsel: Schurkenstaat Nederland

"Nederland is vervallen tot een schurkenstaat". "Zo, u durft nogal wat te beweren meneer Cactus", zei de naïeve mevrouw die nog wilde geloven in het goede van de mens en de Nederlandse regering in het bijzonder. "Nee hoor", zo vervolgde ik, "Nederland is verworden tot een absolute schurkenstaat, de mensen worden uitgekleed, politieke partijen zijn ongeloofwaardig, de meeste politici weten niet waar ze het over hebben, lullen en declareren maar wat raak, banken zijn onbetrouwbaar, onze verzorgingsstaat wordt in recordtempo afgebroken en terwijl ons meer blauw op straat wordt beloofd worden onze huizen leeggehaald, auto's gestript en juweliers en andere middenstanders voor een kleinigheidje neergeknald". Ik verzin dit niet zomaar. Ook ik lees elke dag de krant, zie het nieuws, ik ben toch niet blind.

Als mantelzorger ervaar en zie ik de meest afschuwelijke en mensonterende zaken. Zo is het schandalig dat verzorgingshuizen tegenwoordig nog verzorgingshuizen genoemd mogen worden. Het zal niet altijd aan de directie of aan het personeel liggen, die willen wel maar staan vaak met de rug tegen de muur. Ouderen waarvan het bed niet wordt verschoond, die wekenlang in dezelfde smerige kleren zitten......... Hou toch alstublieft op. Ik zie het toch met eigen ogen. Ouderen die hun hele leven goed op hun spullen en geld hebben gepast en die nu werkelijk een ongekend maandelijks kapitaal betalen voor een klein muf kamertje en een verzorging die minder is dan in het eerste de beste hondenasiel. Daar staat dan tegenover dat voor lieden die altijd maar hun geld over de balk hebben gesmeten en er een beetje op los geleefd hebben (na mij de zondvloed) alles wordt betaald.

Wanneer een mantelzorger moet gaan bellen met instanties is hij of zij helemaal in de aap gelogeerd. Het CAK, de belastingdienst, verzekeringsmaatschappijen, vervoerslijnen, ziekenhuizen, verzorgings- en verpleeghuizen, overheidsinstanties, je wordt er stapelgek vak. "Dit nummer kost 20 eurocent per minuut". Vervolgens kom je in een keuzemenu terecht, word je een aantal keren doorverbonden en vooral zo lang mogelijk aan de lijn gehouden om uiteindelijk gedesillusioneerd en witheet de haak erop te gooien omdat niemand je kan helpen. Het leven van een mantelzorger lijkt niet zelden zwaarder dan dat van de patiënt of cliënt die de hulp van de mantelzorger behoeft. Ouderen komen niet meer zo makkelijk in een verzorgingshuis terecht, sterker, verzorgingshuizen zullen op den duur verdwijnen. Mensen moeten op hun oude dag zo lang mogelijk thuisblijven en moeten hopen op de edelmoedigheid van mantelzorgers en familie of duurbetaalde thuiszorg van een bedenkelijk niveau. Nou, dat wordt gezellig, maar niet heus. Wie verzint zo'n desastreus scenario! Het perspectief voor ouderen in Nederland is zwarter dan het zwartste gat. Ik kan het niet anders brengen, zie het om mij heen gebeuren. Wij in schurkenstaat Nederland laten ons belazeren waar we bij staan. Zie de laatste verkiezingsbeloften en wat daar na een paar weken nog van over is. In goed Nederlandse heet dat: de boel belazeren. Straffeloos! Over een poosje dienen de gemeenteraadsverkiezingen zich weer aan. Het zal voor de politici nog een hele toer worden om de mensen te winnen voor hun beloften en ideeën. Op voorhand zeg ik: wees vooral heel erg argwanend, vertrouw niemand en gebruik vooral uw boerenverstand als het gaat om uw stem.

Cactus