Trudy Bos in haar quarantaine outfit in het ziekenhuis.
Trudy Bos in haar quarantaine outfit in het ziekenhuis. Eigen foto

Werken op de IC tijdens corona: 'Ik deed gewoon mijn werk’

1 juli 2020 om 15:00 Corona Coronavirus

HOEVELAKEN Als IC-verpleegkundige heeft de Hoevelakense Trudy Bos tijdens de coronacrisis extra uren gedraaid om zo de beste zorg te kunnen bieden die patiënten nodig hadden.

Trudy kwam net terug van haar krokusvakantie met haar gezin toen het coronavirus neerstreek in Italië en daar tienduizenden slachtoffers eiste. ,,Italiaanse artsen stuurden een brandbrief naar zorgverleners in Nederland via de Vereniging Intensive Care. Ze riepen hierin op om ons voor te bereiden op de komst van corona naar Nederland. Zij hadden zelf die voorbereidingstijd niet gehad. De patiëntengroep werd beschreven, welke verschijnselen het ziektebeeld met zich meebracht en welke behandeling zij hadden gegeven. Hun belangrijkste bevinding was dat patiënten die aan de beademing kwamen te liggen er niet meteen af waren.”

ISOLATIE Trudy en haar collega’s moesten dus rekening houden met een groot aantal patiënten. ,,Ik ben zelf verantwoordelijk voor assortimentsbeheer en heb samen met mijn manager en één van de intensivisten uitgezocht wat we in ieder geval echt nodig hadden. Het was een hele gekke periode: er hing een apart sfeertje op de afdeling waar ik nu nog de kriebels van in mijn buik krijg.” Vier operatiekamers werden extra ingericht als IC afdeling voor verpleging van patiënten met corona. Ook kwam er een ‘schone’ IC op de uitslaapkamer waar IC patiënten kwamen te liggen die geen corona hadden.

Samen met mijn collega’s konden we dit aan.

GOEDE SFEER ,,Het duurde nog zes dagen voordat de eerste patiënt binnenkwam. Eerst ging de ene helft van de IC in isolatie en vervolgens ging de hele IC in isolatie. Als we op de afdeling aan het werk waren moesten we onze isolatiekleding de hele dag aanhouden. Met collega’s draaiden we 8-uurs diensten die op een gegeven moment 12-uurs diensten werden. Er hing wel een ontzettend goede sfeer op de afdeling. Samen met mijn collega’s konden we dit aan. Wat ik erg zwaar vond was het videobellen met de familie. Zij konden namelijk niet op bezoek bij hun dierbare. Je zag in hun ogen het verdriet en de angst, maar ik kon ze alleen mondeling steun geven." 

Trudy is niet bang geweest om haar gezin of haar familie te besmetten. ,,In de supermarkt loop je meer risico dan op de IC omdat wij zoveel beschermende kleding aan hebben. Ik heb mijn ouders en schoonouders de eerste periode wel gemeden.”

Samen met collega-verpleegkundigen uit het dorp fietste ze naar haar werk. ,,Ik fiets altijd graag, maar nu was het belangrijk dat wij gezond bleven en we minder vatbaar zouden worden voor het virus. Het was erg fijn om met collega’s ervaringen te kunnen delen.” 

Mensen noemden mij een zorgheld. Dan dacht ik: ‘ik doe maar gewoon mijn werk’.

Buren, vrienden en kennissen uit Hoevelaken staken haar regelmatig een hart onder de riem. ,,Ik kreeg regelmatig kaartjes en mensen noemden mij een zorgheld. Dan dacht ik: ‘ik doe maar gewoon mijn werk’. Ik kreeg bossen bloemen van vreemden en won zelfs via een Facebookactie schoenen van Moolenbroek uit ons dorp, waar ik heerlijk op loop. De hartverwarmende reacties van de inwoners van Hoevelaken hebben veel met mij gedaan. Een buurman had een buurtapp opgezet om elkaar, indien nodig, om hulp te kunnen vragen. Iedereen leefde mee.”

Bekijk hieronder de bijbehorende video:


Dit artikel kwam mede tot stand in samenwerking met de gemeente Nijkerk.

advertentie
advertentie