“Ik merk niet dat ik gehandicapt 29ben als ik met de hond loop”

27 december 2007 om 00:00 Nieuws

“Mijn moeder heeft tijdens de zwangerschap rode hond, een besmettelijke ziekte, gehad waardoor ik een oogafwijking heb”, vertelt Wilma. Ze is in haar mobiliteit afhankelijk van haar geleidehond Peggy, een 5 jaar oude zwarte labrador, die is opgeleid door het KNGF (Koninklijk Nederlands Geleidehonden Fonds) Geleidehonden. “Ik merk niet dat ik gehandicapt ben als ik met de hond loop”, zegt Wilma. Peggy is 3 jaar bij Wilma en is haar 6e geleidehond. Het valt haar iedere keer zwaar om afscheid te moeten nemen van haar hond, die wegens ouderdom of ziekte met ‘pensioen’ gaat. Ze is erg gehecht aan Peggy, die een heel lief karakter heeft. Als Wilma met haar geleidehond loopt is het niet toegestaan om de hond, die dan in functie is, aan te halen. Daardoor wordt de hond afgeleid en uit haar concentratie gehaald. Dit kan gevaarlijke situaties opleveren. Wilma is hierdoor al vaak gevallen. Ondanks dat er op het tuig van de hond ‘Niet aaien aub’ staat, en Wilma mensen hierop aanspreekt, wordt dit verzoek genegeerd. Ze maakt zich daar heel erg boos over. “Als ik val kom ik niet meer overeind. De mensen moeten van mijn hond afblijven. Wij moeten het samen doen. De hond is heel persoonlijk ingesteld omdat ze voor me zorgt”, zegt ze. Daarnaast zijn er nog een paar gulden regels. Praat nooit tegen een geleidehond en voer hem niet. Hou je eigen hond aangelijnd als je een geleidehond passeert. Met vuurwerk naar (geleide)honden gooien is ontoelaatbaar. Als de hond niet aan het werk is, mag je hem wel aaien.

Geleidehond nooit aaien NIJKERK - Wilma Mandersloot heeft een aangeboren visuele beperking. Ze heeft nog maar één oog waarmee ze 1% ziet, dat wil zeggen dat ze alleen licht en donker kan onderscheiden. Wilma is afhankelijk van haar geleidehond Peggy. Als ze met haar hond loopt is het niet toegestaan om de hond, die dan in functie is, aan te halen. Daardoor wordt de hond afgeleid en uit haar concentratie gehaald. Dit kan gevaarlijke situaties opleveren. Wilma is hierdoor al vaak gevallen. Ondanks dat er op het tuig van de hond ‘Niet aaien aub’ staat wordt dit verzoek genegeerd.

Door Belinda van der Horst

Activiteiten

Een jaar geleden kon Wilma nog met een loep grote letters lezen maar ook dat is niet meer mogelijk. Haar zicht is in de loop der jaren van 50- naar 1% gedaald. Inmiddels heeft ze ook suikerziekte, wat het netvlies van haar oog kan aantasten. “Het is zo lang geleden dat ik heb kunnen zien, dat ik niet eens meer weet hoe een boom eruit ziet. Die beelden zijn gewoon vervaagd”, vertelt Wilma. Ze luistert nu naar het gesproken boek en naar de tv, naar actualiteitenprogramma’s en Franse films. Ze beheerst drie talen, want ze is vroeger als directiesecretaresse werkzaam geweest. En ze luistert met plezier naar het carillon van de Nijkerkse toren, waar ze vlakbij woont. “Als je ogen je in de steek laten moet je afgaan op je gehoor”, zegt ze. Wilma is erg muzikaal en speelt accordeon en orgel. Vroeger deed ze aan paardrijden en wandelsport. Tegenwoordig gaat ze 2 keer per week fitnessen. Ook gaat ze twee keer per week een dag naar Bartiméus in Ermelo, waar activiteiten voor mensen met een visuele beperking worden georganiseerd. Wilma is ambassadeur van het KNGF Geleidehonden en geeft lezingen. Daarnaast zit in de WMO-commissie van de gemeente. Wilma heeft een hulp, maar doet ook dingen zelf zoals was opvouwen, koken en afwassen. Het is best bijzonder dat ik nog zelfstandig woon en niet in een woonvoorziening”, zegt Wilma.

KNGF traint geleidehonden

Op initiatief van het Nederlandse Rode Kruis werd op 19 maart 1934 het Nederlandsch Geleidehonden Fonds (NGF) opgericht. De geleidehond was toen nog een onbekend verschijnsel in Nederland. In het buitenland, met name Zwitserland en Duitsland, werden honden al ingezet ter begeleiding van blinden, hoofdzakelijk oorlogsslachtoffers uit WOI. In ’35 werd de geleidehondenschool in Amsterdam betrokken, onder leiding van Ph. van der Most, voormalig politie-inspecteur en trainer van politiehonden. Hij volgde de opleiding tot geleidehondentrainer in Zwitserland.

Eerste hond

De honden die werden opgeleid waren vrijwel allemaal bastaards. Het NGF kocht de honden van een asiel. Bijna dagelijks gingen de trainers naar het asiel om te kijken of er nieuwe honden waren. De honden die bruikbaar leken werden meegenomen en getest. Beviel een hond niet, dan werd hij naar het asiel teruggebracht en kreeg het NGF een tegoedbon van 30 gulden. Ook politiehonden die niet wilden bijten en honden van particulieren werden opgeleid. De 1e opgeleide hond was Sunny, een kruising Mechelse herder teef, 10 maanden oud, speels en ondeugend. Na 3 maanden had ze het geleidewerk onder de knie en werd ze afgeleverd bij haar baas. Na Sunny werden er nog vele straathonden, ex-politiehonden en ‘overschotjes’ opgeleid.

Koninklijk

In ’38 werd de school uitgebreid met een internaat, voor blinden die voor instructie op school verbleven, en de ‘voorschool’ waar honden ter observatie en basistraining gehuisvest werden. In juni ’53 kreeg de school het predikaat ‘Koninklijk’. Het KNGF Geleidehonden kreeg in ’59 van een Engelse geleidehondenschool de labrador retriever Britt. ‘Om te testen of wellicht de labrador ook in Nederland dezelfde gunstige resultaten in het werk zal laten zien als dat in Engeland het geval is.’ Met Britt, en nog 4 labrador pups uit Engeland, maakte het KNGF Geleidehonden een start met de opleiding van geleidehonden ‘nieuwe stijl’. Honden die speciaal geselecteerd waren en vanaf pup voorbestemd voor hun toekomstige taak. De 4 pups waren de eersten die geplaatst werden bij een voor Nederland nieuw fenomeen; het puppypleeggezin. In Engeland werden zeer goede resultaten geboekt met pups die het 1e jaar waren begeleid in pleeggezinnen. Steeds vaker kwamen in Engeland geleidehonden voort uit eigen fokkerij. Honden geboren uit zorgvuldig geselecteerde ouderdieren met een uitstekende gezondheid en van onbesproken gedrag. Hoewel in Nederland de honden vooralsnog werden aangekocht bij gerenommeerde fokkers, werd begin jaren ’80 de basis gelegd voor het eigen fokprogramma.

Verhuizing

Na 50 jaar verhuisde de school naar de huidige locatie in Amstelveen. In verband met de fokplannen werden er speciale kennels voor moederhonden en hun pups gemaakt. Al snel bleek dat pups geboren in de gezinssituatie een grote voorsprong hadden op pups die in kennels ter wereld komen. Omdat de aspirant-geleidehonden nu vanaf hun geboorte in het fokgastgezin, gedurende het 1e levensjaar in het pleeggezin tot het moment van aflevering onder begeleiding van het KNGF Geleidehonden staan, kent men de honden door en door. De opleiding tot geleidehond en daarna de matching tussen hond en geleidehondgebruiker kan hierdoor optimaal verlopen. De sleutel tot een succesvolle, veilige en hechte samenwerking tussen de hond en zijn baas. Het KNGF Geleidehonden heeft de afgelopen 70 jaar ruim 4000 geleidehonden opgeleid. Het belangrijkste criterium dat gehanteerd wordt bij de toewijzing van een geleidehond is dat de hond in grote mate kan bijdragen aan iemands zelfstandige mobiliteit (Bron: KNGF 1934 – 2003).

u KNGF Geleidehonden, tel. : 020 – 4969333, e-mail: kngf@geleidehond.nl of www.geleidehond.nl

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie