Stemmen

Wie de 30 stellingen van het Gelderse Kieskompas doorloopt, ontdekt dat er veel op het spel staat. (Sociale) woningbouw. Hoe om te gaan met vervuilende bedrijven. Windmolenparken. Zonnepaneelvelden. De opvang van statushouders en asielzoekers. De wolf. Maar wie door het landschap rijdt en (weer meer?) vlaggen op z’n kop ziet hangen en constateert dat een zekere partij veel meer promotieruimte heeft dan alleen op lokale verkiezingsborden, voelt dat de kiezer vooral wordt uitgenodigd 15 maart naar de stembus te komen om kleur te bekennen in (het omgaan met) de stikstofproblematiek. 

Want juist dit dossier zet zelfs partijen die elkaar doorgaans goed weten te vinden ineens lijnrecht tegenover elkaar. Net als in het echte leven en persoonlijke relaties, als je de campagne van SIRE mag geloven: ‘Ben je nu een discussie aan het winnen, of een vriend aan het verliezen?’ Ik worstel met de uitsmijter van deze spotjes. Welke oplossing draagt de Stichting Ideële Reclame nu precies aan met ‘Verlies elkaar niet uit het oog als polarisatie dichtbij komt’? Stop met discussiëren? Luister (meer of beter) naar elkaar? Laat persoonlijke relaties zwaarder wegen dan je gelijk? 

Politiek gezien is het juist goed als er echt iets te kiezen valt, maar persoonlijk vind ik het lastig me uit te spreken over het stikstofvraagstuk. Aan de ene kant omdat ik onmogelijk alle informatie die erover voor handen is zo goed kan overzien dat ik feit van fictie kan onderscheiden. Aan de andere kant omdat ik niet weet hoe om te gaan met de intense gevoelens die het dossier losmaakt bij mensen die zich direct geraakt voelen door (te nemen) maatregelen. Daarom vertrouw ik mijn stem graag toe aan een professional van wie ik denk dat hij/zij het vraagstuk voldoende doorgrondt om een weloverwogen standpunt in te nemen. 

Toch laat het me niet los. Iedere keer als ik tussen Nulde en Nijkerk op de A28 rijd en de stellage met ‘Geen boer, geen eten’ zie, voel ik me een beetje aangevallen. Dan denk ik: dat kan zo zijn, beste boer, maar jij bepaalt niet wát ik op mijn bord kies! Dat hoeft namelijk niet altijd vlees, zuivel of ei te zijn. Met plantaardige ingrediënten - waarvoor dank aan alle akker- en glastuinboeren - kun je heerlijk voedzame gerechten maken waarin de hoofdrol niet langer is weggelegd voor (een vervanger van) vlees. 

We hoeven echt niet allemaal meteen massaal over te stappen op een veganistisch dieet, ik benadruk alleen dat er andere opties zijn. En dat je - naast het inkleuren van een rondje op het stembiljet - ook in levensmiddelenwinkels elke dag kunt stemmen. Met je geld.