Hallo

,,De schande van het niet groeten, is groter dan die van het niet gegroet worden", rapt Typhoon in zijn nummer Niets verwacht. Nijkerkers groeten geen onbekenden op straat. Tenminste, dat was al snel onze conclusie toen wij in Nijkerk kwamen wonen (2002). In het dorpje waar mijn ouders, broer, zussen en ik hiervoor woonden – onder de rook van Rotterdam – was een vriendelijk 'hallo' tegen jan en alleman heel gewoon. In Nijkerk leverde het gedag zeggen van een vreemde dikwijls verwarde blikken op. Soms keken mensen schichtig om zich heen. Bijna niemand zei iets terug. Uiteraard is dit (voor)oordeel niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek naar het groetgedrag van echte Niekarkers, ongetwijfeld zijn er uitzonderingen, maar afgelopen zondag tijdens een hardlooprondje was ik zelf verbaasd toen ik vriendelijk groetende onbekenden op mijn pad trof. Huh?! Wat denk je? Toeristen. En dat juist dat me nu opviel, maakt dat ik mogelijk meer ingeburgerd ben geraakt dan ik had gehoopt op dat vlak. Gelukkig herpakte ik me snel genoeg om nog iets aardigs terug te roepen.

Minder aangepast ben ik als het gaat om Boerenmaandag. In april bekruipt mij altijd het gevoel dat je pas een echte Nijkerker bent als je die lokale feestdag uitbundig mee viert. Hele hordes inwoners vragen er vrij voor, passen hun kinderopvangplan erop aan en begeven zich in de loop van de middag naar het Plein. Soms vraag ik me af of al die Boerenmaandagvierders weten wat de organisatie er allemaal voor optuigt: een landbouwmechanisatieshow, een veeshowkeuring, een oldtimertractorenrit, een paardentram, Puttense Boerendansers, Trapakkers met oude ambachten, spelletjes als Tik maar raak voor een knaak, Gekke dierenquiz en Dok en doe een gok, een heel Kidzplein (Molenplein) met springkussens en een meet & greet met Bart en Bibi van BiBaboerderij.

Voor de meeste liefhebbers die ik ken, draait het volgens mij vooral om de ontmoeting. Op Boerenmaandag spreek je iedereen weer even, onder het genot van een (alcoholisch) drankje en de stevige klanken van Niekarks rockband Ritn Ditn. Vrienden van nu, maar vooral ook vrienden van vroeger: met wie je in de kleuterklas zat, met wie je je eerste wedstrijd won of die je tegenkwam bij de Baggelaar in je ontdekkingstocht naar volwassenheid. Zo ver gaan Nijkerk(ers) en ik niet terug samen. Maar het biedt wel hoop. Want als dat weerzien met al die oude bekenden elk jaar zo'n feestje is voor Niekarkers, dan moet een simpel 'hallo' naar onbekenden voortaan ook wel lukken.

Nelleke den Besten.