De orthopedie in Vietnam op poten zetten

NIJKERK - Rianne van Pijkeren is orthopedisch schoenmaker. Ze maakt orthopedische schoenen voor patiënten van een ziekenhuis of voor mensen met voetproblemen. Op 1 maart vertrekt ze voor ruim 2,5 naar Hanoi om mensen op te leiden tot orthopedisch schoenmaker.

door Maranke Pater

Rianne werkte als orthopedisch schoenmaker in Amsterdam, toen er een mailtje kwam van de Leprastichting: er werden mensen gezocht die in Hanoi mensen met een beperking wilden opleiden tot orthopedisch schoenmaker. ,,Het is altijd al een droom geweest om iets in de orthopedie te gaan doen in Azië." Met hulp van de Nationale Postcodeloterij gaat Rianne invalide mensen opleiden. ,,In Vietnam wordt nog niks ondernomen op het gebied van orthopedische schoenen. Er zijn genoeg bedrijven die neparmen en -benen maken, maar op schoenengebied is er helemaal niets. En dat terwijl het heel hard nodig is."

De Leprastichting en het Lilianefonds zorgen ervoor dat mensen met Lepra weer aan het werk komen. Lepra is een besmettelijke ziekte. De leprabacterie wordt overgebracht door hoesten of niezen. De zenuwen worden aangetast, met als gevolg dat er verlammingen kunnen ontstaan en handen en voeten gevoelloos raken. Hierdoor kan iemand niet meer voelen of hij of zij zich verbrandt of wondjes oploopt. Gapende wonden, infecties, blindheid en ernstige verminkingen zoals klauwhanden of stompvoeten zijn het gevolg. ,,Door hun handicaps komen leprapatiënten vaak zonder werk te zitten. Hun omgeving mijdt hen en ze worden regelmatig verstoten. Het taboe, of stigma, rond lepra is nog steeds erg groot. Er zijn hiernaast veel mensen die door natuurrampen en de mijnen die er nog liggen invalide zijn geworden. Sommige mensen zijn door een ziekte als lepra misvormd geworden."

In Hanoi is een speciaal centrum ingericht waar Rianne aan het werk gaat. Hier is al een opleiding voor het maken van protheses. Samen met de Fontys Hogeschool in Eindhoven heeft Rianne een lespakket gemaakt. Het eerste jaar begeleidt ze twee docenten en een groep studenten. Hierna wordt ze een soort supervisor over de opleiding. ,,Het doel is om mensen met een lichamelijke beperking te helpen hun eigen bedrijfje te starten. We gaan mensen uit heel Azië opleiden, dus het zal nog een hele uitdaging worden."

Rianne ziet niet op tegen haar vertrek. ,,Toen ik mijn baan opzegde bij mijn werkgever, vond zij het uiteraard jammer, maar zij vond het wel echt iets voor mij om deze uitdaging aan te gaan. Ik voel mij vereerd dat ik dit voor de mensen daar mag doen. Ik heb al veel rond gereisd in Azië, maar het zal wel anders zijn om er te wonen. Ik vind het wel moeilijk om mijn familie en vrienden achter te laten. Maar dit is niet voor niets op mijn pad gekomen."