Randverschijnsel: 'Kleefkracht'

14 januari 2014 om 00:00 Nieuws

De Niekarkse politieke partijen die nog enige hoop koesteren dat ze bij de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart in Nijkerkerveen nog wel wat stemmen kunnen vergaren, zouden wel eens van een koude kermis thuis kunnen komen. Het gros van de Veenders heeft het vertrouwen in de politiek helemaal verloren. En is dat zo gek? Nee, lijkt me niet. Met de belangen van Nijkerkerveen wordt door de politiek gewoon niet goed omgegaan. Neem nou Veensche Boys. De voetbalclub is één van de belangrijkste bindende factoren in het dorp. Daar voetballen de grote en vooral ook kleine Veenders, daar ontmoeten zij elkaar, daar vindt een stuk sociale cohesie plaats. Sociale cohesie, samenhang in de maatschappij, 'kleefkracht' aldus wikipedia. Door politici op verkiezingstournee te pas en te onpas genoemd als een zo belangrijke maatschappelijke factor binnen de participatiemaatschappij, waarin we het samen moeten waarmaken. Met z'n allen. Kleven aan elkaar.....l

Diezelfde voetbalvereniging wordt al jaren, wat zeg ik, al langer dan een decennium, aan het lijntje gehouden voor wat betreft haar toekomst. Eerst zou de club moeten verhuizen, toen weer niet, konden ze toch op het eigen vertrouwde complex blijven en dan zou daar eindelijk worden gebouwd, vernieuwd en uitgebreid. Maar om in voetbaltermen te blijven, de politiek blijft maar tijdrekken en zich aan spelbederf schuldig maken. Seizoen na seizoen vertoeft de club daardoor in onzekerheid. Bestuursleden van de club verdienen alleen al een standbeeld vanwege hun geduld, doorzettingsvermogen en toch ook wel het vertrouwen dat zij hielden in de goede afloop. Nou, met dat vertrouwen is het zo langzamerhand wel gedaan. Er heerst een explosieve sfeer bij de Veenders. Ontploffingsgevaar waar geen carbid-mitrailleur tegenop kan. Ze zijn het nu echt zat, voelen zich behandeld alsof ze er niet of nauwelijks toe doen, weten zich met een kluitje in het riet gestuurd, weer, voor de zoveelste keer.

Veel Veenders zullen op 19 maart as niet naar de stembus gaan. Ze zien het nut er niet meer van in. Ik heb het ze de afgelopen weken zelf horen zeggen. Maar nog meer Veenders zullen wel gaan stemmen. Op een Veense kandidaat. Een kandidaat uit eigen gelederen. Een autochtone echte Veender. Wie? Maakt mij niet uit. Dat bepalen de Veenders zelf wel. Zie het als een bewuste keuze, zie het als een soort proteststem. Ze zijn het politieke spel dat 'aan het lijntje houden' heet, meer dan zat. Want zoals de zaken er nu voor staan is de zo noodzakelijke bouw van een nieuw clubhuis voor Veensche Boys weer een tijdlang niet aan de orde. De gemoederen raken verhit en de sociale cohesie, de 'kleefkracht' van de Veense samenleving, komt tot volle wasdom en mogelijk zelfs tot ontploffing in een massaal en eensgezind gevoel van onbehagen richting de politiek. Is dat de sociale cohesie waar we in Niekark naar streven? Denk het niet. Het is sociale cohesie die voortkomt uit frustratie, boosheid en teleurstelling als gevolg van politieke onwil. Of is het onvermogen? Deze sociale cohesie zou in ieder geval wel eens tot een verrassende verkiezingsuitslag in Nijkerkerveen kunnen leiden.

Cactus

advertentie
advertentie