Moldavische stagiaires in Nijkerk

9 april 2008 om 00:00 Nieuws

Marina werkt al enkele jaren als kinderarts bij een centrum voor vroegtijdige onderkenning van problemen bij kinderen en begeleiding van ouders. Zij kwam zich hier verdiepen in de vele facetten van autisme. Daarover is in Moldavië nauwelijks deskundigheid voorhanden. Ludmilla, die over een maand afstudeert als pedagoog aan de universiteit van Chisinau, de hoofdstad van Moldavië, had een vol programma. Haar stage volgde zij bij het dagverblijf De Blauwe Vogel in Soest. Dit centrum biedt dagopvang aan 45 ernstig meervoudig gehandicapte kinderen in de leeftijd van 2-18 jaar. In Chisinau wordt zo’n centrum opgericht.In Moldavië is geen ervaring of kennis over deze problematiek. Daarom is het bezoek aan Nederland georganiseerd.

Stage mogelijk gemaakt door Rotary NIJKERK - Marina Calac en Ludmilla Ambrosi, afkomstig uit het kleine Oost-Europese staatje Moldavië, verbleven de afgelopen weken in Nijkerk. Marina is kinderarts en Ludmilla is bijna afgestudeerd als pedagoog. Zij bezochten Nederland om kennis te maken met de gehandicapte kinderen in Nederland. Hun stage werd mogelijk gemaakt door de Rotary Nijkerk.

door Henk Brinkman

Beide stagiaires zijn onder de indruk over de manier waarop in Nederland met gehandicapten wordt omgegaan. Ze hebben ook veel geleerd. Ludmilla: ,,Hoe men in de Blauwe Vogel met gehandicapte kinderen omgaat, vind ik indrukwekkend. Hoe men die kinderen te eten geeft, hoe men hen verzorgt, met hen speelt en hun mogelijkheden ontwikkelt. In Moldavië liggen deze kinderen meestal de hele dag in hun bed. Hier wordt van alles met hen gedaan.” Marina schetst de situatie van ouders met een gehandicapt kind in Moldavië: ,,Ouders schamen zich vaak voor hun gehandicapte kind. Zij verbergen hun kind en doen niets aan ontwikkeling van de mogelijkheden die kinderen nog hebben. Ze worden eigenlijk behandeld als een plant.” David van de Velde, die hen namens Rotary begeleidt, vult aan:,,Ouders moeten dat ook leren en daar is dat centrum van Humanitas ook voor bedoeld.” Marina:,,Ouders van deze kinderen raken vaak geïsoleerd.” Toch verbetert de situatie. David van de Velde: ,,Jonge mensen nemen steeds meer zelf initiatief om kennis te vergaren over hun kind.” Marina: ,,Ze zijn nu beter opgeleid en kunnen informatie via het internet verzamelen. Zij zoeken veel meer hulp. Ook over de grens. Vanuit Europa. Ze tonen zich minder afhankelijk van de staat en zoeken hun eigen mogelijkheden.”

Marina heeft veel geleerd. ,,Ik was eigenlijk verbaasd over de openheid van de mensen in Nederland. Iedereen was bereid me te helpen en dingen te leren. Ik heb veel geleerd over vroegtijdige diagnoset. Ook heb ik veel kennis over autisme opgedaan. Hoe ontwikkelt een kind autisme en hoe kun je hen helpen.”

Terug in Moldavië zullen Ludmilla en Marina met presentaties de opgedane kennis delen met hun collega’s. Marina: ,,Ik wil ouders met autistische kinderen uitnodigen om hen te inspireren om een soort school op te zetten voor autistische kinderen. Dat zijn onze dromen. We willen in ieder geval het nodige proberen.”