Gelukmakertjes

Het afgelopen jaar is het me weer niet gelukt om miljonair te worden. En dat is oneerlijk, want ik heb er ontzettend mijn best voor gedaan. Elke maand speelde ik mee in de Bankgiroloterij en de Staatsloterij, iedere tiende van de maand zaten we weer op het puntje van onze stoel om naar de trekking te kijken, maar even zovele keren was de teleurstelling groot. Quitte spelen lijkt voor ons het maximaal haalbare resultaat. Er zit dus niets anders op om ook volgend jaar weer verder te gaan met het schrijven van stukjes voor de krant. Ik berust in mijn lot.

Ik hoor u denken, o gut, wat heeft die Van Trommelen toch een pech. Maar dan hebt u het mis. Heb geen medelijden met mij. Deze jongen vindt schrijven gewoon leuk. Heeft in de loop der jaren van zijn hobby zijn werk kunnen maken en haalt daaruit zoveel voldoening, dat het hem geen moeite kost om ook nu weer achter zijn laptop te kruipen en enkele zinnen aan het papier toe te vertrouwen.

Schrijven is ook iets loslaten. Het ‘van-je-af-schrijven’ is dan ook helemaal op mij van toepassing, of het nu iets vervelends is of iets prettigs. De laatste column van het jaar is daarom het moment bij uitstek om de balans op te maken. Het goede nieuws overheerst, gelukkig!

Want ondanks de mislukte klimaattop, de overdreven aandacht voor Holleeder, het onophoudelijke heen en weer gedoe met de overname van ABN-Amro en de ontelbare dopingaffaires in de sportwereld bracht 2007 ons vooral veel goeds. Ja, WE hebben het goed, verschrikkelijk goed. Zestien miljoen mopperkonten komen niets te kort, uitzonderingen daar gelaten. Vijfendertigduizend inwoners van de gemeente Nijkerk trouwens ook niet. Kijk maar eens om u heen hoeveel zaken ordentelijk verlopen: verlichting, wegen, groenvoorziening. Op een democratische manier maken raadsleden keuzes over ruimtelijke ordening, sportvoorzieningen en welzijnswerk. Vanzelfsprekend? Niet helemaal. Het blijft mensenwerk. Ik vind, dat zaken die na een moeizaam proces gelukt zijn ook echt bijdragen tot geluk.

Over de ‘Goed Nieuws Show’ had ik persoonlijk overigens helemaal niet te klagen. Ik weet me omringd door gezonde vrienden en familie. Ik word blij als ik die sprankelende koppies van mijn kleinzonen Marijn en Maxe zie. Als ik mijn oudste dochter weer zie stralen na een lastige periode. Als het moment daar is dat de jongste dochter vertelt dat ze zwanger is. Als ik na 19 weken met haar mee ga naar het spreekuur van de verloskundige en luister naar het hartje van de baby in haar buik. In het pand in Amersfoort waar zij dertig jaar geleden werd geboren luister ik nu naar een nieuw leven. Het derde kleinkind laat flink van zich horen. Opa is in de wolken. Deze momenten ontstijgen het niveau van gelukmakertjes. Dit is geluk met een grote G.

10 januari is er weer een trekking van de Staatsloterij. De kans dat ik miljonair word is aanzienlijk groter geworden omdat er uitsluitend wordt getrokken uit verkochte loten. En niet, zoals voorheen, ook uit loten die niet verkocht zijn. Maar hoe het ook zij, ook in 2008 zal ik blijven schrijven. Want wie schrijft, die blijft!

Een gelukkige jaarwisseling!

Peter van Trommelen