Verstoppertje spelen

Wat was je als kind pisnijdig wanneer je Sjakie bij het verstoppertje spelen had gevonden en hij dan weigerde om tevoorschijn te komen. Je vond hem stom! Met je vriendjes sprak je dan af dat de spelbreker de volgende keer niet meer mee mocht doen. Een democratisch besluit.

Afgelopen donderdag was de raadszaal van het stadhuis geheel gevuld met ontevreden burgers. Op eigen initiatief hadden diverse groeperingen om inspreektijd gevraagd tijdens De Ontmoeting. Het onderwerp was de geluidsoverlast van de A28. Mensen uit Hoevelaken en Holkerveen krijgen er schoon genoeg van om aan het lijntje te worden gehouden. Hun lijst van klachten is vele malen langer dan de geluidswal die ze aan de oostzijde van de A28 willen zien.

De woedende reacties van de groep benadeelden, die al meer dan 40 steunbetuigingen hebben ontvangen, is begrijpelijk. Luistert de gemeente wel in deze kwestie naar hun eigen inwoners? Het antwoord laat zich raden.

Al in 2002 komen de eerste opmerkingen van de benadeelde bewoners. Ze maken de gemeente Amersfoort erop attent dat de overlast groot gaat worden. Ze krijgen een aai over de bol en worden vriendelijk verzocht lekker verder te gaan spelen. Nu, vijf jaar later, is er nog altijd niets voor deze mensen gedaan. Lange brieven aan het college van B&W van Nijkerk blijven onbeantwoord, ook in tweede instantie, de wethouder laat zich niet zien of horen, berekeningen van een niet onafhankelijk bureau worden sterk in twijfel getrokken en last but not least wordt er met een uitspraak van de Raad van State niets gedaan. Ik vraag me af, bestaan er nog ergere manieren om inwoners de gordijnen in te jagen. De mensen staan in de kou, hun probleem wordt eenvoudigweg niet erkend! De gloeiendhete bal, met een hoog prijskaartje, wordt van gemeente naar gemeente en van provincie naar provincie gestuurd, terwijl Rijkswaterstaat toekijkt. Niemand wil zich eraan branden, laat staan voor betalen!

Morgenavond tijdens De Mening vindt er een vervolg plaats op het stadhuis. Raadsleden krijgen de kans om het college flink aan de tand te voelen. Een groot deel van de gemeenteraad wist vorige week echter nog niets over de mate van onvrede. En dat is nou precies de reden waarom ik deze column schrijf. Want boze mensen, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.

Kijk, belangenverenigingen oprichten, vergaderingen houden, brieven schrijven, pers inschakelen, prima! Maar de politiek lang negeren is niet verstandig. Bedenk toch dat zij beslissingen namens u nemen. U hebt ze immers uw mandaat gegeven. Raadsleden kunnen alleen goed hun werk doen als ze tijdig worden ingeschakeld.

Ruim anderhalf jaar geleden gaf u nog uw stem aan een hij of een zij in wie u vertrouwen had.

Vergeet die persoon dan ook niet als er problemen zijn. Bel hem of haar regelmatig op en vraag welke acties ze hebben ondernomen. U weet toch ook dat de raad beslist en niet het college.

En mocht uw raadslid of politieke partij toch nalaten uit de kast te komen, zich verstopt houden, en dus niet opkomen voor uw belang, dan is uw keuze toch eenvoudig?

Je mag niet meer meedoen, zei je vroeger. Nu heet dat: opzouten!

Peter van Trommelen