Afscheid van wijkagent Ies van den Akker

NIJKERK - De vleesgeworden wijkagent nam vorige week afscheid. De laatste 12,5 jaar was Ies van den Akker een goede bekende geworden in de binnenstad van Nijkerk, zijn werkterrein. Burgemeester Gerard Renkema eerde hem met de zilveren stadspenning van Nijkerk.

door Henk Brinkman

,,Ik ben er letterlijk stil van,'' zei Ies, die niet gauw om een woordje verlegen zit. Zo'n veertig dienstjaren heeft hij erop zitten, terwijl agent worden niet zijn eerste keuze was. Hij wilde eigenlijk machinist worden, maar de treinramp bij Harmelen begin jaren '60, waarbij veel doden vielen, veranderde zijn keus. Hij kon wat geld bijverdienen bij zijn oom die een brandstoffenhandel - kolen, olie - had in Maassluis. Hij vond het leuk en zag er wel toekomst in, maar de vondst van de aardgasbel in Slochteren gooide zijn plannen in duigen. Toen werd het een loopbaan bij de politie.

Ies van den Akker heeft veel zien veranderen. Hij begon bij het korps Rijkspolitie, maar werd na de reorganisatie onderdeel van het regionale korps Gelderland Midden met als standplaats Nijkerkerveen, waar hij voor die tijd ook al werkte. Later werd hij gevraagd om wijkagent in Nijkerk centrum te worden. ,,Ik had daar eigenlijk geen trek in, maar de toenmalige burgemeester Bartele Vries wilde mij daar graag hebben en heeft me over de streep getrokken.''

Waarde van de wijkagent

Van den Akker is altijd wijkagent gebleven, hoewel hij wel in aanmerking kwam voor promotie. Maar zelf hechtte hij waarde aan het uitvoerend werk en zag een bureaufunctie niet zitten. Ies: ,,Een goede wijkagent kan de politie geld en gezichtsverlies besparen.'' Hij vertelt over twee voorbeelden die nog dit jaar plaatsvonden. ,,Een verstandelijk beperkte man zou zijn buurman met een vuurwapen hebben bedreigd. Er werd een heel circus opgetuigd om de zogenaamd vuurwapengevaarlijke man op te pakken. Ik ken die man, maar had geen dienst. Ik zou hem alleen of met een collega hebben benaderd. Dat is toch wat goedkoper en efficiënter.''

Ies wil maar zeggen dat de wijkagent zijn pappenheimers kent en daarom veel efficiënter en beter kan werken.

Ies van den Akker is eigenlijk blij dat hij de reorganisatie naar een Nationaal politiekorps niet hoeft mee te maken. ,,Ik ben benieuwd naar de praktijk, maar ik ben er niet gerust op.''