pubble
pubble foto

Nuchter

28 maart 2018 om 10:44 Lokaal/Column

Van de ene op de andere dag woon ik in een probleemwijk. Tenminste, dat zeggen de media. Het AD/Amersfoortse Courant kopte zaterdag "Paasbos glijdt steeds verder af", Nijkerkerveen.org maakte er "Woonwijk Paasbos dreigt te verpauperen" van en Nijkerk.nieuws.nl hield nagenoeg vast aan de oorspronkelijke kop die schrijfster Yvonne Krol boven het artikel had gezet: "Bewoners Nijkerkse wijk Paasbos voelen zich niet gehoord."

Of nou ja, in elk geval één bewoner voelt zich niet gehoord en daarom kreeg deze Jan Zonder Achternaam in het artikel ruimschoots de gelegenheid jongeren weg te zetten als tuig: "Ze intimideren mensen, zijn luidruchtig, vernielzuchtig, dealen drugs, drinken alcohol en vervuilen de omgeving. Als je er iets van zegt, kun je een grote mond krijgen en word je bedreigd (...) Je vraagt je af waarom de ouders niet ingrijpen. Maar die zijn net zo erg. Ze gooien rommel over de schutting bij de buren en dumpen hun huisvuil op straat. Deze eens zo mooie wijk is een probleemwijk geworden."

Ja, ik realiseer me dat ik "Jan-ik-ben-bang-voor-een-steen-door-mijn-ruit" nu opnieuw een podium geef. Maar dan vooral om zijn verhaal onderuit te schoffelen. Want ondanks dat Erik van 2B Youth Connection en wijkagent Helma in het stuk een genuanceerder geluid vertolken, blijf je als lezer toch zitten met de nasmaak van het stemmingmakende verhaal van Jan. Die ene wijkbewoner die een beeld schetst dat totaal niet strookt met wat ik om mij heen zie en hoor. En dat stoort mij en gelukkig ook andere wijkbewoners (getuige de discussie die op sociale media gevoerd wordt) enorm. Bovendien, er is in het artikel maar één partij die echt niet is gehoord: de jongere zelf.

De teksten waarmee het winkelcentrum beklad is en die als beeldmateriaal bij het artikel dienen, zijn allesbehalve fraai. Maar waarom staat daar geen beeld tegenover van kinderen die met veel plezier spelen in hetzelfde gebied? Wij komen regelmatig in de speeltuin en bij de skatebanen. Dat zijn namelijk ook hele leuke glijbanen. Van een sfeer van intimidatie heb ik nooit iets gemerkt. Er ligt wel eens wat rommel - wat ik absoluut nooit goed zal praten – maar ik weet dat er elders in de wijk ook bewoners zijn die op chillende jongeren aflopen, een praatje met hen maken en hen een vuilniszak geven met de vraag of ze hun rommel willen opruimen. Wat ze vervolgens keurig doen. Het is maar hoe je hen benadert. Laten we met z'n allen – media voorop – een beetje nuchter blijven en niet alleen over jongeren praten, maar vooral ook met hen.

Nelleke den Besten

advertentie
advertentie