Moeizaam gesprek over de Laak

4 april 2012 om 00:00 Nieuws

Nijkerk moet over drie opties besluiten

NIJKERK - Het duurde even voordat het bij de bestuurders van het Bestuurlijk Platform doordrong waar nu eigenlijk de pijn zat bij de Nijkerkse gemeenteraadsleden bij het conflict over de verbreding van het grensriviertje De Laak recreatieve ontwikkeling van de Laakzone. door Henk Brinkman

De Nijkerkse gemeenteraad had een Ontmoeting georganiseerd waarop de bestuurders van het Bestuurlijk Platform Laakzone waren uitgenodigd. Het moest een gesprek worden dat tot een oplossing van het conflict over de verbreding van de Laakzone zou moeten leiden. Namens het Bestuurlijk Platform waren de Amersfoortse wethouder Pim van den Berg en heemraad Dick Veldhuizen aanwezig. Ook de door de Gelderse gedeputeerde Co Verdaas aangestelde bemiddelaar, Leden van der Sar was aanwezig.

Pijnlijke geschiedenis

Al in 2002 besloten de gemeentebesturen van Amersfoort, Nijkerk en Bunschoten een project te starten om de Laak een gedeeltelijk recreatieve functie te geven. Ook het Waterschap schoof aan omdat er ook maatregelen op het gebied van waterberging noodzakelijk zijn. Dat resulteerde uiteindelijk in een bestuursovereenkomst, waarin werd geregeld dat de Laak zou worden verbreed en er over een lengte van 900 meter, gerekend vanaf het bruggetje over de Achterhoekerweg, ook recreatieve mogelijkheden zouden komen. Die overeenkomst werd door de gemeenteraden geaccordeerd.

Inmiddels ontstonden in Amersfoort problemen met de baggerberging, waarvoor het bedrijf van Smink werd afgekocht met een bedrag van 16 miljoen euro. Amersfoort wilde dat geld terugverdienen met een woonlocatie op het gebied waar de baggerstort aanvankelijk was gepland. Dat was langs de Laak. Amersfoort wilde een voorkeursrecht op het gebied leggen, maar vlak daarvoor werd de betreffende grond gekocht door projectontwikkelaars tegen bouwprijzen. Om uit de problemen te komen werd in het Bestuurlijk Platform verder gesproken om de recreatieve ontwikkeling van de laak te verplaatsen naar de zijde van Nijkerk. De Nijkerkse vertegenwoordiger in het platform, wethouder Renger Walet ging daarin mee. Iedereen in het platform geeft toe dat Walet wel telkens heeft aangetekend dat de Nijkerkse gemeenteraad daar nog wel mee zou moeten instemmen.

Maar Walet lichtte in Nijkerk niemand in, zelfs niet het college, zoals later bleek.Want dat zou hem politiek zijn kop hebben gekost, zei oud-wethouder Henk Lambooij later. Na de verkiezingen van 2010 trad in Nijkerk een nieuwe wethouder aan, René Windhouwer, die bij zijn eerste bezoeken aan het bestuurlijk platform met zijn oren zat te klapperen. Hij legde uiteindelijk een voorstel voor aan de Nijkerkse gemeenteraad om de recreatieve mogelijkheden te verplaatsen naar Nijkerks grondgebied. De raad wees dat op 31 maart 2011 keihard en unaniem af.

Daarop richtte de toenmalige voorzitter van het Platform, de Amersfoortse wethouder Mirjam Barendregt een verzoek aan de Gelderse gedeputeerde Co Verdaas om een inpassingsbesluit te nemen, zodat de medewerking van Nijkerk niet langer nodig zou zijn. Maar de Nijkerkse bestuurders werden niet ingelicht over dat verzoek. En toen waren de rapen gaar.

Bemiddeling

Verdaas stelde een bemiddelaar aan om tot een oplossing te komen in de persoon van Leen van der Sar. Deze kwam met drie mogelijke oplossingen, die nu in een voorstel aan de Nijkerkse gemeenteraad worden voorgelegd. Die oplossingen zijn dat Nijkerk het besluit van 2011 bevestigt en geen ontwikkeling op de Nijkerkse oever toestaat. In dat geval kan een inpassingsmaatregel volgen van Verdaas om de watermaatregelen mogelijk te maken. Nijkerk kan ook besluiten alleen mee te werken aan de waterhuishoudkundige maatregelen. Dan blijven Nijkerk en Amersfoort lijnrecht tegenover elkaar staan. Of Nijkerk besluit toch mee te werken aan recreatieve ontwikkeling op de Nijkerkse oever.

Pim van den Berg gaf, na een uitgebreide toelichting van PRO21 fractievoorzitter Jan Duijnhouwer en de opmerking van VVD-fractievoorzitter Boudewijn van der Woerd, dat hij de democratische gang van zaken verbijsterend vond, toe,dat het proces beter had gekund en dat vergeten was de gemeenteraden in dat proces mee te nemen. Ook gaf hij toe dat de vraag om een inpassingsbesluit een zwaar middel was geweest. ,,We hadden moeten nagaan of alle seinen wel op groen stonden.”

advertentie
advertentie