Oma's breinaalden

Column Cactus

Vanaf 1 januari 2012 gelden geen maximumtarieven meer voor behandelingen in de mondzorg. Dat betekent dat elke tandarts, orthodontist en mondhygiënist zelf mag bepalen wat hij of zij voor zijn behandelingen vraagt. Tot nu toe waren de tarieven voor alle tandartsen in Nederland hetzelfde. Dank u wel alstublieft……. Dat gaat de argeloze burger geld kosten want de tandartsen zullen vanaf 1 januari 2012 niet alleen gaten maar ook hun zakken vullen. De kat op het spek binden noemen ze zoiets. Er zijn echter nu al signalen dat de tarieven vanaf deze maand (januari) flink hoger worden. Minister Edith Schippers heeft de tandartsen daarom gewaarschuwd dat ze forse prijsstijgingen niet zal accepteren. Als de tandartsen misbruik maken van hun vrijheid dan zal de minister de proef stopzetten, zo heeft ze laten weten. Dat stopzetten kan ze dan net zo goed meteen maar doen want tot nu toe heeft liberalisering (hiervan is sprake als de overheid beperkingen om tot een bepaalde markt toe te treden opheft en dus concurrentie toestaat) ons weliswaar meer keuzemogelijkheden gebracht, maar vooral oplopende tarieven en dat gaat met de mondzorg ook gebeuren. Wat heeft dit alles met Niekark te maken? Niet zo moeilijk, want ook in onze gemeente hebben we tandartsen en ook in Niekark hebben we hele volksstammen die gebruik maken van de diensten van de mondzorg. Is het niet uit voorzorg dan wel in noodgevallen, bij hevige kiespijn, ontstekingen en andere vreselijke ongemakken die een gebit ons kan bezorgen. Dan zijn we blij dat er een tandarts is, dat we verzekerd zijn en dat er geboord, gevuld of getrokken kan worden. De angst voor die vermaledijde tandarts is bij mij weer helemaal terug. Niet zozeer voor de behandelingen die mij te wachten staan, nee, daar voel je tegenwoordig niks meer van, maar het is nu de angst voor de rekening van de tandarts. De diep gewortelde angst die ik vroeger voor de tandarts had, dateert trouwens van mijn tijd op de lagere school, begin jaren zestig. Leeftijd- en lotgenoten herkennen dit wel: de schooltandarts. Als die oude rammelkast voor kwam rijden dan was het kommer en kwel op school, zo'n zes weken lang. Spijbelende, huilende, wat zeg ik, krijsende kinderen. Sadistische lui, beulen met middeleeuwse werktuigen en enge gezichten zaten in je mond te wroeten en boorden met satanisch genoegen gaten zo groot als straatkolken. Die werden vervolgens volgestort met een zilverachtige substantie. Verdoven was er niet bij. Liefst boorden die vuilakken minutenlang op het zenuwstelsel.Niet verdoofde wortelkanaalbehandelingen waren voor die gruwelijke schooltandartsen wat in die tijd kleine jochies voor kapelaans en fraters waren. Als er een kies getrokken moest worden dan werd er wel verdoofd. Een spuit, ter grootte van één van oma's breinaalden, werd met alle plezier in het gehemelte van het kleine kinderhoofdje gestoken. Tussendoor mocht je tuffen in een glas waar net je voorganger in had gespuugd. Als je pech had en de wagen van de schooltandarts stond naast je klaslokaal dan was het de hele dag alsof de BeDo(varkensslachterij in Nijkerkerveen) vol in bedrijf was. Schreeuwen als magere varkens, spartelende, proestende en protesterende kinderen, maar het mocht niet baten. De schooltandarts moest in je bakkes kijken en liefst ook boren of trekken. Heel, heel erg was dat, een verschrikking en kwelling van de ergste soort: de schooltandarts.

Maar al die vreselijke ontberingen zullen verbleken als we straks de nota van de tandarts onder ogen krijgen…….

Cactus