Tot ziens

(Laatste) Column Alledag

Dit wordt mijn laatste Alledag, mijn afsluitende column en slotbijdrage voor De Stad Nijkerk. Ik ga verhuizen. Wat we al jaren van plan waren wordt medio oktober werkelijkheid. Amersfoort wordt de nieuwe bestemming. Mevrouw van Trommelen en ik hebben er ontzettend veel zin in.

Omdat de verkoop van ons huis niet wilde vlotten besloten we vorige maand om ook de huurmarkt te betreden. Dat hielp. Ons huis aan de Pastoorakker wordt tijdelijk verhuurd. Nu, aan de vooravond van onze verhuizing kijken we met veel plezier terug op onze tijd in Hoevelaken. Het is een volle hypotheekleeftijd van 30 jaar geworden. Volleybalvereniging Surf speelde daarin een belangrijke sportieve en sociale rol. Op voorspraak van de toenmalige voorzitter Jan Gies werd ik jeugdtrainer van een meisjesteam. In september 1981 gaf ik mijn eerste volleyballessen in sporthal Ridderspoor. Zestien jaar later stopte ik. Surf was voor ons synoniem aan gezelligheid, aan volle zaterdagen in sporthallen en aan veel vrijwilligerswerk. We hadden het niet willen missen.

Hoevelaken was ook een heerlijke plaats om te wonen. We kwamen er achter dat je ook na sluitingstijd nog wel eens wat kon kopen, zoals bij 't Witte Schuurtje. Onze beide dochters brachten we als hummels van 7 en 4 naar De Viersprong. Nu, dertig jaar later, zijn we opa en oma van zeven kleinkinderen. De oudste is inmiddels 10 jaar. Enfin, de aandachtige lezer van mijn columns weet er alles van. Laatst vertelde een man mij dat hij meer wist van Marijn, Daan, Maxe, Luuk, Jonna, Toon en Guus dan van zijn eigen kleinkinderen…

De Dorpsdag heeft eveneens het nodige in ons losgemaakt. Eerst als bezoeker, later als bestuurslid, bewaar ik mooie herinneringen aan deze dag, van en voor Hoevelakers. Het tijdelijke uitstapje van zeven jaar als bestuurslid van de Stichting Sport Promotie Nijkerk is wellicht veel dorpsgenoten ontgaan. Ikzelf vond het fantastisch om een steentje te mogen bijdragen aan een beter sportklimaat in onze gemeente.

De bereikbaarheid van Hoevelaken heeft me altijd bezig gehouden. Samen met Rob Wesselingh heb ik de aanzet gegeven tot de oprichting van de Stichting Hoevelaken Bereikbaar & Leefbaar. Dit dorp van 10.000 inwoners verdient het om optimaal bereikbaar te blijven. Een eigen treinstation en een directe aansluiting aan de A1 moet niet een droom maar realiteit worden.

Parttime schrijven voor deze krant gaf me 25 jaar veel voldoening. Eerst als sportverslaggever, later met human interest verhalen, advertorials, politiek, om tenslotte met columns te eindigen.

Het is nu voorbij. Een appartement bij het Neptunusplein wordt ons nieuwe home, vlak bij de binnenstad. We keren terug naar onze roots. We gaan onze fijne buurtbewoners en vrienden en kennissen missen. Hoevelaken zal ik niet vergeten. Met mijn buurman blijf ik wekelijks een paar uurtjes fietsen. Eind oktober sluiten we drie decennia Hoevelaken af met het jubileumfeest van Surf. Mooie gelegenheid om afscheid te nemen van het dorp dat ons veel voorspoed heeft gebracht.

Het ga u allen goed. Tot ziens.

Peter van Trommelen