Beste Sint,

Met een doffe plof viel hij zaterdagmiddag op onze mat: de eerste dikke speelgoedgids van het jaar. Het grote verlangen, omcirkelen, knippen en plakken is daarmee begonnen. De eerste pepernoten - gecoat met chocola - hadden we ook al geproefd. Kortom, de voorpret voor uw verjaardagsfeest is helemaal AAN. Ik weet niet precies hoe lang het varen is van Spanje naar Nijkerk, maar jullie zijn vast al met de voorbereidingen voor de reis gestart. En daarom grijp ik dit moment aan om u te schrijven, want er moet me iets van het hart. Elk jaar schrijft u de Nijkerkse kinderen een brief die ons bereikt via de huis-aan-huis-krant en online nieuwsmedia. Over uw aankomst in de Havenkom en over wat er onderweg allemaal voor spannends gebeurd is. Heel leuk dat u zich rechtstreeks tot onze kinderen richt en hen maximaal meeneemt in uw verhaal: het sprookje waarin u de vrijgevige hoofdrol speelt. So far, so good. Maar sinds enkele jaren zit er in die brief aan kinderen ook een boodschap voor de grote mensen verpakt. Waarschijnlijk omdat u ouders op subtiele wijze wilt laten weten hoe uw crew er bij de intocht in Nijkerk uit zal zien. De makers van het Sinterklaasjournaal gebruiken voor een vergelijkbare aankondiging voor de landelijke intocht gewoon de grotemensenmedia, u kiest ervoor deze boodschap te verpakken in de kinderbrief. En dat stoort mij. Mateloos. Mijn advies: vermeng geen boodschappen voor verschillende doelgroepen in één en dezelfde uiting.

En dan nog even over de inhoud van die boodschap die u in de kinderbrief verpakt. Ik citeer: "Die pieten hebben het afgelopen jaar niet stilgezeten. Alle roetvegen van de schoorstenen zijn van hun kleren gewassen. En na een paar keer zwemmen in de Middellandse zee waren ook de roetvegen snel van hun gezicht verdwenen. Zodat ik hun vertrouwde kleurtje weer kon zien." Weet u wat u daarmee zegt? Daarmee zegt u dat de kleur van de pieten niets met roet te maken heeft. U probeert dat in de volgende zin te repareren met: "En door het zonnetje in Spanje is dat ook zo gebleven!" Maar daarmee trekt u het voor mij niet meer recht. Het zal u niet verbazen dat ik voor verandering ben. Dat ik het onvermijdelijk vind dat uw personeelsbestand uiteindelijk diverser wordt. Ik weet dat uw feest dat overleeft. Ik accepteer dat ik in een stad woon die niet voorop gaat in die omslag en ik gun mensen tijd om aan het idee te wennen, maar dan moet u niet met dit soort fratsen komen. Verder wens ik u een goede reis!

Nelleke den Besten.