Afbeelding
bdu

Opportuun

29 mei 2019 om 10:12 Lokaal/Column

The deal is off the table. Of toch niet? Vorige week dinsdag tekende Wijnand Kooijmans op StadNijkerk.nl nog uit de mond van wethouder Wim Oosterwijk op dat pas na de zomervakantie duidelijk wordt of het Rabobankpand aan de Van 't Hoffstraat dienst kan doen als Huis van de Stad. Twee dagen later kwam Rabo-directeur Paul Verhoef op Nijkerk.nieuws.nl in de lucht om te zeggen dat zijn bank er geen trek in heeft om een half jaar lang met de kosten van een leegstaand pand te zitten om het proces dat nu gaande is af te wachten. Volgens hem is het college van burgemeester en wethouders ongevoelig voor dat signaal. En dus gaat het pand in de verkoop. Vrijdag sprak de wethouder op diezelfde nieuwssite zijn hoop uit dat de gesprekken alsnog een vruchtbaar vervolg krijgen.

Laat ik beginnen te zeggen dat ik de ins en outs van de onderhandelingen niet ken. Ik weet niet of het ambtenarenapparaat überhaupt in het Rabobankpand past en heb geen idee welk bedrag er gemoeid is met een eventuele aankoop (en mogelijke verbouwing) en hoe dat bedrag zich verhoudt tot de kosten van een nieuw te bouwen Huis van de Stad. Ik kan me voorstellen dat dit onderzoek vergt en dat college en raad niet over één nacht ijs kunnen gaan met belastinggeld. Ik kan er inkomen dat dat tijd kost. Tijd die de bank – ook heel begrijpelijk – niet eindeloos heeft als de kosten gewoon doorlopen. Maar in deze fase als gemeente al bijdragen aan die kosten, terwijl de uitkomsten van de onderhandelingen nog niet vaststaan, is ook een lastig uit te leggen verhaal. Best een lastig dilemma dus.

Maar toch, zo'n mooi, jong, centraal gelegen pand lijkt zo'n buitenkans. Het gaat ons toch niet gebeuren dat die ons door de vingers glipt, omdat het nu eenmaal tijd kost om een zorgvuldige afweging te maken? Als achteraf blijkt dat een gebrek aan tijd de enige veroorzaker is van een gemiste kans, is dat toch eeuwig zonde? Dit kan een mooie gelegenheid zijn om te bewijzen dat politiek heel daadkrachtig kan zijn als snelheid geboden is. Kan de wethouder er – nu de raad toch kauwt op de taaie kost die de Voorjaarsnota voorschotelt (een forse OZB-verhoging) – niet op één of andere manier een versnelling ingooien? In de lokale politiek heb ik het woord opportunisme leren kennen, wat volgens Van Dale betekent: 'politiek die, zonder bepaalde beginselen, alleen rekening houdt met de omstandigheden'. Gezien de omstandigheden lijkt het mij opportuun de raad te betrekken bij het dilemma dat voorligt, nu er nog iets in de melk te brokkelen valt

Nelleke den Besten

Nelleke den Besten
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie