Een goede buur...

Op de autoradio hoorde ik maandagmorgen iets over burenruzies. Ik miste de essentie van het bericht, maar ving iets op over vuilnis in elkaars tuinen, met poep besmeurde auto's en meer van dat soort (kinderachtige) manieren om elkaar te zieken. Ik had de neiging het te bagatelliseren. Hoe erg kan het zijn? Praat met elkaar, dan ontdek je vast dat buren vaak veel redelijker zijn dan je denkt. Maar het is natuurlijk makkelijk praten als je zelf fijne buren hebt.

Toen ik het burenbericht 's avonds nalas op nos.nl bleek het vooral over situaties te gaan waarin 'erover praten' geen oplossing meer is. Want: je buurman zal maar een gewelddadige drugsverslaafde zijn. Of een verward persoon. Dat maakt het een stuk ingewikkelder. Het advies 'ga eens praten met je buren' is volgens Michel Vols, hoogleraar Openbare Orde en Veiligheid, dan ook een klap in het gezicht van mensen die soms gewoon echt bang zijn voor hun buren. Samen met onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen ontwikkelde Vols de website overlastadvies.nl, waar mensen advies op maat kunnen vinden. Voor huis-tuin-en-keuken-ergernissen als harde muziek, blaffende honden of overhangende takken, maar óók voor extreme situaties waarbij sprake is van vernieling, agressie of bedreiging.

In een tijd waarin berichten over ondermijnende criminaliteit je (ook lokaal) om de oren vliegen (en daar zullen ongetwijfeld goede redenen voor zijn), is het niet zo ingewikkeld te bedenken dat niet alle buren lieverdjes zijn. Voor wie - net als ik - niet helemaal begrijpt wat er nou precies bedoeld wordt met de term ondermijnende criminaliteit: onder dit kopje valt volgens politie.nl onder meer de innesteling van criminele fenomenen in buurten en woonwijken. Een buurman die wiet op zijn zolder verbouwt bijvoorbeeld. In dat licht bezien lijkt een beetje geluidsoverlast of barbecuerook niet meer je grootste probleem.

Maandagmiddag hoorde ik opnieuw iets op de radio waarin buren uiteindelijk een (signalerende) rol hadden vervuld. Naar aanleiding van de gevonden verwaarloosde jongetjes in de Zaanstreek en de column die hoofdagent Tom Verweij daarover schreef, ging het gesprek over hoe je als omgeving signalen van verwaarlozing of mishandeling kunt oppikken en wat je kunt doen. Zo blijkt maar weer dat het niet alleen fijn is als je zelf op goede voet leeft met je buren, maar dat we elkaar ook hard nodig hebben om in goede en slechte tijden naar elkaar om te zien.

Nelleke den Besten