Schrappen

Hoe navigeer je over een website als je blind bent? Ervaringsdeskundige Peter Waalboer vertelde er vorige week dinsdag over op NPO Radio 1. Het item leende zich perfect voor dat medium, want Peter liet horen hoe een stem hem steeds laat weten waar hij zich op een website bevindt. De stem vertelde hem wat hij moet of kan doen, maar niet wat hij kan zien. "Ik moet bovenin beginnen, met de cursor alles langslopen en maar hopen dat ik langs de superdeals kom die jij ziet", zei hij tegen de verslaggever van dienst. Aanleiding voor het interview was het signaal van het College van de Rechten van de Mens dat commerciële websites nog steeds onvoldoende toegankelijk zijn voor mensen met een beperking. In het maandblad van Onze Taal, dat vrijdag verscheen, stond een artikel van Erik Schumacher over audiodescriptie. Met de applicatie Earcatch kunnen blinden eindelijk gewoon in de bioscoop genieten van een film. Een voice-over vertelt hen via hun oortjes wat er te zien is op het doek. Mereijn van der Heijden, één van de initiatiefnemers, zegt in het stuk: ,,Bij onze eerste testvoorstellingen heb ik mensen huilend in de zaal zien zitten, omdat er opeens weer een wereld voor hen openging."

Wat mij opviel aan deze items is dat ze beide over dat ene modewoord gaan, zónder het te noemen. En dat vond ik een verademing. Welk woord? Inclusie. Het is een woord dat je te pas en te onpas hoort. Wethouder Nadya Aboyaakoub was vorig jaar misschien wel één van de trendsetters met haar inclusie-agenda. Niets ten nadele van de betekenis en de bedoeling ervan, maar ik vind het nogal een jeukwoord. Een woord dat zichzelf tegenspreekt bovendien. Want een inclusieve samenleving is een samenleving waaraan iedereen volwaardig deelneemt, ook mensen met een beperking. Je beperking zal maar een taalachterstand zijn... Ik kwam het gevreesde i-woord afgelopen week trouwens ook nog in een iets andere betekenis/context tegen: inclusieve teams. Nog niet zo heel veel vroeger heette dat representatief, maar dat is nu vast niet hip meer. Als je met één woord zowel de rolstoeltoegankelijkheid van een kroeg áls de man-vrouwverhouding in raden van bestuur wilt regelen, weet je dat je de grens van vaagtaal over bent. Inclusie; het woord is allesomvattend en nietszeggend tegelijk.

En daarom vond ik het dus verfrissend om te lezen/luisteren over drempels die blinden ervaren en ervoeren, zónder dat het woord nodig was. Ik stel voor dat we 'inclusie' schrappen uit ons taalgebruik en ons geheugen. Over tot de orde van de dag.

Nelleke den Besten.