Column: Op de valreep

‘En hoe verder hij ging, des te langer was zijn terugweg’. Als ik - in mijn studententijd - naar buiten keek vanuit de stoptrein naar Nijkerk, zag ik die zin elke keer op de zijgevel van een huis in Utrecht staan, vlakbij het Centraal Station. Poëzie in het straatbeeld, ik hou ervan. 

Ik ben bijvoorbeeld ook enorm fan van het gedicht van Stijn Vranken dat in Antwerpen aan de onderkant van een (ophaal)brug staat, getiteld ‘Een goed stadsgedicht’. Het gaat zo: ‘Een goed stadsgedicht herkent u meteen. Het heeft een rake titel, opent gevat, en in het beste geval hangt het in de weg aan de onderkant van een enorme brug. Het is grappig, maar niet overdreven. En het verrast - op de valreep stelt het dan toch nog iets zoals bijvoorbeeld de ellendige vraag: Vervoert dit schip niet erg rustig de tijd die u hier zo dringend staat te verliezen?’ 

Zelfs als je gefrustreerd voor die brug wacht omdat je zeker te laat bij je afspraak gaat komen, dan tovert zo’n gedicht toch een glimlach op je gezicht? En over goede stadsgedichten gesproken, ik vind het waardevol dat enkele gedichten van onze huidige stadsdichter Bert Jurling in buiten- en binnenruimtes in Nijkerk ‘vereeuwigd’ zijn. Nu kan ik die gedichten ook helemaal citeren, maar het leuke daarvan is dat je ze dichtbij huis terugvindt in bijvoorbeeld de leeszaal van de bibliotheek, bij de ingang van het oude stadhuis, op het kunstzinnige bankje op het Plein. Ga zelf maar eens kijken. In hun omgeving komen die teksten nóg beter tot hun recht en het bewijst maar weer eens dat wie schrijft, blijft, ook al zwaait Bert in juni als stadsdichter af. Deze column komt op de valreep - de vacature voor een nieuwe staat tot vandaag open - maar ben jij die dichter die het ambt de komende jaren met verve vervult? Check dan stadsdichternijkerk.nl voor meer info.

Als we het over poëzie hebben, dan is Instagram zeker ook een mooie vindplaats waar rake teksten hand in hand gaan met fraaie vormgeving. En daar zie je ook dat dichten zeker niet alleen iets is voor Babyboomers of Generatie X, maar zeker ook voor Millennials en Generatie Z. Wie tot welke generatie behoort moest ik zelf even googelen, maar het punt dat ik wil maken is dat het wel eens leuk zou zijn om een jongere dichter tot stadsdichter te benoemen. Niets ten nadele van onze eerste twee stadsdichters die ieder op hun eigen wijze een mooie invulling aan hun rol hebben gegeven. Een jonger iemand aanstellen voor de rol benadrukt extra dat poëzie hot and happening is, maar dan moet dat ene talent onder de jongeren zich nog wél even melden!

Nelleke den Besten