Afbeelding
BDUmedia

Column: Aandacht

30 juni 2021 om 14:00 Column Column

Als tijdens een wedstrijd op het Europese voetbalkampioenschap een activist met parachute tussen de spelers landt of een fan (met of zonder regenboogvlag) het veld betreedt, brengen de officiële camera’s dat niet in beeld. Voorkomen dat er bij elke wedstrijd wel iemand een statement komt maken, lijkt me een prima strategie. Dankzij beschrijvingen van commentatoren of door filmpjes van publiek op sociale media weten we dát het gebeurt, maar officieel krijgen verstoorders geen aandacht.

Toen een lezeres na mijn vorige column liet weten dat die ,,geen goed heeft gedaan” bij het aanwakkeren van lokale festiviteiten na door het Nederlands elftal gewonnen wedstrijden, glimlachte ik eerst even. Ik heb niet de illusie dat de daarbij betrokken jongeren de meest trouwe lezers van mijn schrijfsels zijn. Maar goed, er wél over schrijven geeft een grotere kans op het op ideeën brengen van publiek dan het volledig onbeschreven laten. Ik had me dan wel gefocust op het positieve (het feit dat agenten na Nederland - Oekraïne wat mij betreft goed aanvoelden dat zij euforie en saamhorigheid even zwaarder moesten laten wegen dan mogelijke risico’s), maar met méér feestvierders na de zege op Oostenrijk waren de risico’s natuurlijk alweer anders.

 ,,Gisteravond was het weer feest bij de fontein. Grote groepen jongeren hebben de helft van de border bij de fontein vertrapt, zijn in de fontein gesprongen en hebben zwaar vuurwerk afgestoken”, luidde de reactie van de lezeres. Of ik nu iets zou kunnen schrijven over dat ze veel te ver waren gegaan? En dat was nog vóór het jongste feestje in Park De Bogen, dat helemaal een trieste afloop kende. Plantjes kapot trappen in je overwinningsmars? Niet oké. Kapot glas achterlaten op een kinderspeelplek? Helemaal niet oké. Toch ben ik niet zo van de focus op negatief gedrag. 

Ik zat al wel te broeden op een alternatieve manier om feest te vieren. Ik wilde een balletje opgooien over het lopen van een polonaise met de meeste deelnemers ooit. Eén lange sliert uitzinnige mensen door de straten van de gemeente Nijkerk, op een route óm de bloemperkjes heen, en dan op tijd halt houden bij de huizen van potentiële raddraaiers. Je wordt thuisgebracht, dat idee. Maar het hoeft al niet meer, er zijn geen zeges meer om te vieren. Niet van het Nederlands elftal althans. 

De prestaties van Max en Mathieu verdienen een recordpolonaise op zich, maar of we de meute daarvoor opgelijnd krijgen?

Nelleke den Besten

advertentie
advertentie