Kunstobject

Het eerste waar je aan merkt dat je bijna thuis bent als je terugkomt van een vakantie in het buitenland is de vormgeving / het exterieur van het Nederlandse wegennet. Je hoeft dat blauwe bordje met gele sterren en de naam van ons land op de grens niet eens te zien om te kunnen constateren dat je terug bent op Hollandse bodem. Je ziet het namelijk gelijk aan de helderblauwe borden, de hectometerpaaltjes, de belijning en de Nederlandse kentekenplaten die uit het niets overal op lijken te duiken. De verschillen lijken subtiel, maar bij ons in de auto worden ze zelfs op de achterbank in no time opgemerkt (vooral die nummerborden).

Wat een subtiele verandering kan doen met de aanblik van een straat zien we momenteel ook in onze binnenstad. Ik vind de nieuwe bestrating van de Kleterstraat en Langestraat – hoewel nog niet helemaal af – echt een verfraaiing. Het maakt meer één geheel van de binnenstadstraten. Over verfraaiing gesproken, het in juli onthulde pronkstuk op het Plein mag er zeker ook zijn. Het bankje, een ontwerp van kunstenaar Linda Verkaaik, laat diverse Nijkerkse elementen zien. En je kunt er ook nog op zitten om tijdens een korte adempauze de stad te beleven, geïnspireerd door de woorden van stadsdichter Bert Jurling: "Adem licht in en geluid, proef de stad en adem uit".

Op Facebook is het object onderwerp van een (onzinnige) discussie over de kosten ervan. En dat terwijl het gefinancierd is uit fondsen en subsidies en bovendien zijn prijs dubbel en dwars waard. "Investeer liever in een goede fietsenstalling", klinkt één van de geluiden die je online in kunt ademen. Tja, dat het slordige fietsparkeren ook nog steeds een issue is om (verder) aan te pakken, hoeft de aanschaf van een kunstobject toch niet uit te sluiten? Alsof je bij de inrichting van je huis de aankoop van dat fraaie schilderij maar achterwege laat, omdat je zo graag nog een paar extra prullenbakken wilt. Het één sluit het ander niet uit. Een ander signaal is dat de bank niet lekker zit. Dat laatste heb ik (nog) niet proefondervindelijk vastgesteld, maar als het zo is hoeven we in elk geval geen hangouderen of -jongeren te vrezen op die plek. En voor een korte pitstop - het nuttigen van een ijsje, een bakje kibbeling of een andere versnapering die Lekker Nijkerk biedt - is het super dat dit kunstobject nog functioneel is ook.

Nijkerk wordt steeds fraaier en daar kunnen we morgenavond – allen terug van weggeweest (?) – lekker van genieten.

Nelleke den Besten.